Etiket: pleksi kutu harf

Tabela Müzesi: Amerikan İmzalı Müze’nin Görsel Harikalar Diyarı

Pek çok alanda ileride olan Amerikan kültürü, geçmişinin ve yaptığı işin değerini bilen kültür olduğunu her seferinde tekrar tekrar kanıtlıyor.  Diğer ülkelere göre erken sanayileşmenin getirdiği pazarlama ihtiyacıyla oluşan reklamcılık tabi ki ilk olarak tabela sektörünün erken gelişmesini sağlamıştır. Bununla beraber reklamcılıkta uzun bir maziye sahip olmaları şaşırtıcı değildir. Ohio’daki Cincinnati’deki bir müze olan Amerikan Tabela Müzesi’nin kurucusu ve Direktörü Tod Swormstedt ile yapılan bir röportajı sizinle paylaşmaktan mutluluk duyarız.  Tabela Müzesi, tabelalar, Özel üretim ürünler ve tabela ekipmanı koleksiyonunu koruyan, arşivleyen ve görüntüleyen bir yer. Her ay bin kişiden fazla insan kapılarını açan American Sign Museum, tabelalar hakkında düşündüğünüz kişileri etkileyecek türden bir yer.

Swormstedt’le Amerikan  diyebileceğimiz tarih hakkında konuştuk: Sonuçta, Amerikan tabelasını tam olarak kapsayan en büyük ve en genel halk müziği müzesidir.

Tabela Müzesi Fikrine Başlama

Bu belirtilerin Swormstedt’in genlerinde olduğunu söyleyebiliriz: Yaklaşık 30 yıl boyunca, Signs of the Times dergisinin editörü ve yayıncısı, yüz yıldan uzun bir süre aile şirketi olan tabela sektörü için bir ticaret dergisi oldu. Ve bir gün dergide çalışıyorken – bir şirketin eski güvenliğiyle ilgili içeriği temizliyordu – bir öğe gözlerini kaptığında. Siyah bir davanın içinde Raymond LeBlanc’ın altın yaprağı örnek kiti vardı.

LeBlanc, Hartford, Connecticut’tan ve o, 1961’de altın yaprağı tabela çalışması için bir ders kitabı olarak kabul edilen bir kitap yazmıştı. Altın Kitap Teknikleri, Gold Leaf Techniques, 1961’de. Bu örnek kitte, LeBlanc’ın Times Signs’larının korunması için nasıl istediklerini anlatan Swormsted’in dedesine yazdığı bir mektup vardı Altın yaprağı örnek kiti. “20 yıldır kasaya oturdu ve bu mektubu buldum ve” korumalıyız “dedi.

Dedesi de geçip geldiyse, hikayeyi korumak istediğini biliyordu ve o zaman Tabela Müzesinin fikri ilk akla geldi. “Bir müzenin nasıl başlatılacağı ve yaratılacağı hakkında hiçbir fikrim yoktu, ama biraz atladım ve onun için geldim.”

Tabelalar ve Öyküler Toplama Bir Ömür Boyu Sürüyor

Sadece Swormstedt’in tarihin koleksiyoncusu değil, aynı zamanda fırsat gözü de var. Vizyonu, ışıklı tabelalar ve eserler arkasındaki derin hikayeleri kurtaran, koruyabilen ve paylaşabilecek bir yer yaratmaktı. “Fikirle aileme gittim ve kısa sürede” Bu konuda çalışmaya ne dersiniz? “Diyorlar,” diyor “Swormstedt. “Ben de yaptım.”

Sıradan bir sıfırdan başlayarak, 1999 Ocak’ında müzede çalışmaya başladı ve Bahar 2005’de müze kapılarını açtı. İlk yer müzenin daha sonra büyümüş olduğu 4500 fitkare ile sınırlıydı. Camp Washington, Cincinnati’de geniş, açık bir alan satın aldıktan sonra Swormstedt, binayı gerçekten interaktif vitrin vitrinleri vizyonuna uyması için yeniden şekillendirmeyi başardı. 2012’de büyük müze (40.000 metrekarelik bir binalarda) kalıcı evini açtı.

Amerikan Tabelasının İnovasyon ve Evrimini Kutlamak

Müzeyi tasarlarken Swormstedt, büyük resme başlamış ve daha sonra her ayrıntı katına baktığını söylüyor. “Bazıları 2-B görsel, ben de 3-B görselim … Müzede nasıl düzenleneceğini bilmiyordum, ama sadece kendine yer bulmaya devam ettiler.”

Kendi türünün en büyük halk müzesi müzesi olan koleksiyonun bir parçası olan 5.000’den fazla ürün var, bu da her zaman artan bir sayı. Sanat dışarıda olsa da (bir halı mağazasının dışında yaşayan 20 fit uzunluğunda cam elbisesi düşünün) müzeye adım atın, 1880’lerden 1970’lere dek uzanan bir koleksiyon bulacaksınız.

Parlak ışıklar ve eksantrik tabelalar, Big Bear Bakkal tabelası, 1963’ten McDonald’s Sign, New York Times Square’den bir Howard Johnson imzası, Tiki yazı tipi ile bir Kona Lanes totem tabelası, 6 metrelik bir genişlik, Jetson- Bir dünya şekillendirilmiş ışıklı tabelası ve ikonik bir Big Boy, birkaç isim.

Memory Lane’den Aşağı Yürüyün

Kültür geliştikçe, tabelalar, Sign Museum’un bilhassa cam ve şov kartlarında altın yaprak da dahil olmak üzere elle yazılmış tabelalarıyla kasıtlı olarak sergilediği görsel bir geçmişi geliştirir. Swormstedt, insanların her detayı hatırlamayabileceğini bildiğini söylüyor; ancak malzemelerin ve teknolojilerin nasıl değiştiğine dair bir his çıkarmalarını istiyor.

Köşeyi çevirin ve binalar üzerinde eserler bulunan ve cazibeli bir cadde olan Main Street’i ve tamamen yeniden yaratılmış vitrinlerini görün. Tabela tasarımını ve detaylarını içeride ve yakınlarda yansıtan parçaları görmek eğitim deneyimini ve tasarım trendleri için saygıyı artırmak gibi görünüyor. Cadde, reklam geçmişi ile tabela ve maddi evrim geçmişi birleştiriyor.

Swormstedt, üç blok uzunluğundaki Main Caddesi tabelalarının mağazanın önünü belirleyeceği şekilde tasarlandığını açıklıyor: “1920 yılındaki bir tabelamız varsa, imzalamak için 1920’li yıllar için bir bina tasarladık ve inşa ediyoruz” diye açıklıyor. Tabela Müzesi’nin bu kısmı insanlara tabelalar ve eserler nasıl yaşadığını canlı bir şekilde kavratıyor.

Yukarıda yazı buradan alınmış. Çeviri hataları şimdiden özür dileriz…